Relacja rodzica nr 5 - nietolerancja cukrów

Sylwia, mama obecnie 5-letniego synka, opowiedziała jak objawy AZS u syna okazały się być skutkiem nietolerancji cukrów. Dodatkowo podejrzewa u niego zespół jelita drażliwego (IBS).

1. Początki choroby
2. Podjęte działania
3. Sposób, który przyniósł efekt
4. Obecna sytuacja
5. Najcenniejsze spostrzeżenie

1. POCZĄTKI CHOROBY

Nasza przygoda z atopowym zapaleniem skóry zaczęła się, gdy syn miał 3 miesiące. Posmarowałam go wtedy pierwszy raz produktem z linii Nivea baby. Było to po wieczornej kąpieli. Po północy syn obudził się z krzykiem, drapał twarz, miał czerwoną wysypkę. Wyglądało to na typową alergię po kosmetykach. Od tamtej pory ciągnęły się za nami ciągle uczulenia. 

2. PODJĘTE DZIAŁANIA

Dermatolog stwierdził atopowe zapalenie skóry. Lekarz przepisywał kolejne maści na bazie parafiny i hydrokortyzolu, który należy do grupy sterydów.  

Przetestowałam kilka marek kremów przeznaczonych dla skóry atopowej. Krótkotrwałą ulgę przynosił tylko olej migdałowy, kokosowy, Dexeryl i La Roche. Natomiast syna uczulały takie marki jak Cetaphil, Bioderma czy Emolium.

Dziecko płakało w nocy, drapało się, a ja nie miałam jak mu jak pomóc.

Wtedy trafiłam na linię Eloderm. Nareszcie zaleczyłam skórę syna. Przestała pękać i łuszczyć się.

Szczęście niestety nie trwało zbyt długo. Po 3 tygodniach syn zaczął mieć problemy gastryczne. Jego stolce były wodniste o zapachu octowym.

Wtedy nie wiedziałam jeszcze, że to początki zespołu jelita drażliwego (IBS). 

3. SPOSÓB, KTÓRY PRZYNOSIÓŁ EFEKT

• Dieta

Na wizycie u gastroenterologa dowiedziałam się, że AZS często jest połączone z jelitami. Niejednokrotnie objawy skórne są symptomem chorób jelit.

Po przeprowadzonym wywiadzie oraz badaniach gastroenterolog stwierdził nietolerancję cukrów i zalecił synowi następującą dietę:

• ograniczyć ciężkostrawne węglowodany,
• spożywać nabiał bez laktozy,
• spożywać owoce w formie gotowanej (jabłka, gruszki) natomiast czasowo unikać całkowicie suszonych owoców oraz bananów,
• spożywać pokarmy z niskim indeksem FODMAP, czyli ograniczyć produkty bogate w cukry, które słabo się wchłaniają w jelitach i bardzo łatwo w nich fermentują.

Po miesiącu stosowania zaleconej diety wszystkie problemy zdrowotne syna ustąpiły, w tym objawy skórne.

4. OBECNA SYTUACJA

Obecnie syn ma prawie 5 lat. Zaczął normalnie jeść wszystkie rzeczy. Staram się jednak ograniczać wszelkie cukry. Tylko czasami w okresie jesienno-zimowym ma tendencje do przesuszania skóry. Natomiast podczas przeziębienia robią się różowe suche plamy na policzkach. Wtedy używamy balsamu Eloderm i po 2 dniach skórka znów jest miękka i gładka.

Dodam, że rok temu lekarz potwierdził u męża zespół jelita drażliwego (IBS). U niego objawami są częste migreny, przelewanie w brzuchu po niektórych posiłkach, najgorzej po słodkich owocach typu arbuz, melon, dżemach owocowych, nabiale. Konsystencja i zapach stolca męża i syna była identyczna. U męża choroba wychodziła latami, a w przypadku synka pojawiła się przez ukrytą alergię pokarmową (na cukier) pod postacią AZS. Z czasem dołączyły problemamy gastryczne. Lekarz diagnozując męża potwierdził, że syn mógł to po nim odziedziczyć.

Co ciekawe, najmłodszy syn, który ma obecnie 14 miesięcy, od jakiegoś czasu ma zatwardzenia (to również objaw IBS), a jego stolce także mają zapach octowy. Dodatkowo na nóżkach już wyszły zmiany skórne, takie same jak przy AZS.

5. NAJCENNIEJSZE SPOSTRZEŻENIE

Najbardziej cenne były słowa gastroenterologa, który uświadomił nas, że problemy skórne mogą być spowodowane nietolerancją pokarmową (w naszym przypadku nietolerancją cukrową). To co nie pasuje jelitom, to organizm wyrzuca na zewnątrz skóry. Szkoda, że ani pediatra, ani dermatolog o tym nie wspomnieli. Zawsze sugerowali alergie kontaktowe, na kurz, roztocza czy kosmetyki. 

Dziękuję Sylwii za podzielenie się historią jej rodziny ❤️. Dałaś nam - czytelnikom kolejną wskazówkę odnośnie pracy jelit, nietolerancji cukrów i objawów, jakie może ona dawać.

>> Treści na blogu Bobas AZS udostępniane są wyłącznie w celach informacyjnych i nie stanowią porady lekarskiej, nie mają na celu zastąpienia indywidualnej porady medycznej, stawiania diagnozy ani leczenia pacjenta. <<